Łaska dopełni

Znaczenie Sakramentu

„Prosimy cię, Ojcze Wszechmogący, daj tym sługom swoim godność prezbiteratu, odnów w ich sercach ducha świętości, aby od Ciebie otrzymali urząd kapłański i przykładem swojego postępowania pociągnęli innych do poprawy obyczajów...”. Kapłan - zwiastun Bożej prawdy, szafarz boskich tajemnic, sprawca obecności jedynej ofiary Chrystusa.

Być kapłanem to być zwiastunem Bożej prawdy, to dawać świadectwo o Bogu, żeby Jego światło mogło świecić wśród nas; to mówić o Bogu wiecznej chwały, który jest naszym życiem, przypominać że śmierć nie jest kresem wszystkiego, że przebiegłość świata jest głupotą i krótkowzrocznością, że istnieje sąd, sprawiedliwość absolutna i życie wieczne.

Istotą jego życia jest: kochać Chrystusa i współkochać z Nim ludzi, a więc zanosić w modlitwie wszystkie ich troski, nadzieje, cierpienia przed oblicze Boga. Mówić Bogu o ludziach – nie tylko mówić ludziom o Bogu.

To jest wyraźnie służba duchowa, poprzez którą kapłan ukazuje swoim braciom i siostrom sens rzeczy ostatecznych i leczy ich serca z niepotrzebnych niepokojów, z przywiązania do dóbr tego świata, z niecnych w swych intencjach dążeń, tak by potrafili stawiać ponad wszystkim Boga.

Jako szafarz łaski Stwórcy wyzwala ludzi z niewoli grzechu i pomaga im w odkrywaniu Boga jako Ojca, w otwieraniu się przed Nim i w miłowaniu Go ponad wszystko.

Idzie do różnych ludzi, żeby ich słuchać i być dla nich drogowskazem, żeby wyciągać ich z manowców pozornego szczęścia, a niekiedy walczyć o ich zbawienie. I chociaż nie zawsze znajdzie gotowe odpowiedzi na wszystkie ich pytania – bo nie jest zdolny dokonywać cudów, jakie mocą Chrystusa czynili Apostołowie – to zawsze może uczynić jedno: dzielić z nimi – za przykładem Jezusa – ich radości i trudy, cierpienia i nadzieje. I umacniać w nich dobro.